Wees op je hoede. Anti-zionisme is antisemitisme en andersom

Nederland is weer eens een weekje in oproer wegens het zogenaamde opkomende antisemitisme in Nederland. Zogenaamde? Ja, daar antisemitisme nooit echt is weggeweest en nooit zal verdwijnen. Na de terechte uitspraken van Frits Bolkestein dat "bewuste" Joden beter kunnen emigreren was er een golf van protest. Politici buitelden over elkaar heen te verklaren dat er een plaats is voor Joden in Nederland. Dat zijn diezelfde politici die dat al heel lang verklaren en vervolgens de andere kant opkijken wanneer er weer een antisemitisch incident is. Of nog erger, gaan verklaren dat het antisemitisme moet worden gezien als uiting van de politiek door Israël waarmee de koppeling antisemitisme en anti-zionisme is gelegd en waarmee antisemitisme salonfahig is verklaard.

De emigratie van Joden uit Nederland vind al een tijdje plaats. De zoon van rabbijn Evers is zeker niet de eerste en zal helaas ook niet de laatste zijn die naar Israël emigreert. Schrijnend is de politieke correctheid waarmee antisemitisme met de mantel der liefde wordt bedekt:

Op een hogeschool vielen drie medestudenten hem aan, zegt Evers. „Ik was in shock toen drie medestudenten me daar aanvielen. Ik haalde mijn mentor erbij. Ze zei tegen die jongens: „Jullie hebben hem gekwetst.” Goed bedoeld, hoor. Maar het hielp niets. Ze grijnsden.”

Foei niet meer doen stoute moslims, of zoiets. pathetisch natuurlijk.

Het kromme is en blijft dat vervolgens door het niet optreden tegen antisemitisme Joden worden gedwongen te verhuizen. Het enige land waar zij naar toe kunnen is Israël. Dat is diezelfde staat die wordt gedelegitimatiseerd door politici die, vanwege hun achterban, de andere kant opkijken wanneer het aankomt op antisemitisme.

Voor Joden in Nederland geldt. Damned if you do and damned if you don't. Aliya blijkt het enige antwoord, Met een wegkijkende of goedpratende maatschappij  heeft de Joodse gemeenschap door de eeuwen heen slechte ervaringen.